Creëer jij je eigen werkelijkheid?

In persoonlijk ontwikkelingsland is het een populaire overtuiging dat wij zelf de creators zijn van onze eigen werkelijkheid. Als je er maar genoeg in gelooft, dan manifesteer je het vanzelf, zo is het idee.

Gisteravond maakte ik bijvoorbeeld met een vriend een avondwandeling door het oude stadscentrum van Amersfoort. We aten bij de Thai, liepen door het herfstige stadspark en dronken daarna regenboog thee met brownies bij het Lieve Vrouwe Theater. We hadden mooie gesprekken, alle bediening was opvallend aardig en we hadden aan het eind van de avond ook nog eens eenentwintigduizendzevenhonderdnegenenzeventig stappen gezet. Tevreden en met een grote glimlach gleed ik die avond onder de warme dekens in het vakantiehuisje. Wat een heerlijke avond!

Als de werkelijkheid waar jij je op dit moment in bevind je een goed gevoel geeft, dan is het heerlijk om te geloven dat jij die werkelijkheid voor je jezelf gecreëerd hebt. ‘Dit heb ik voor mezelf gemanifesteerd!’ roepen aanhangers van de wet van de aantrekking dan in koor terwijl ze op stoelen dansen en elkaar high fiven. Deels hebben ze gelijk. Je gedachten bepalen voor een groot deel hoe je je voelt en daarmee wat voor soort acties je neemt. Die acties creëren uiteindelijk een deel van jouw werkelijkheid.

Maar hoe zit het als er iets tegenzit? Terwijl ik dit stukje aan jullie schrijf moet ik bijvoorbeeld tussen elk woord keihard op mijn statiebalk rammen. Net nu ik een wat uitgebreider stukje in mijn hoofd heb gaat mijn statiebalk haperen. Heb ik weer! Maar wacht even. Heb ik dat dan ook voor mezelf gecreëerd? Nee joh! Dat ligt aan m’n laptop. Wat een K*Tkwaliteit ook tegenwoordig! Sinds Steve Jobs de pijp uit is, is het allemaal niet meer hetzelfde. En daar ben ik nu de dupe van. ‘F*ck my life!’

Beetje oneerlijk he?

Als we geloven dat we onze eigen werkelijkheid creëeren dan moeten we wel eerlijk naar onszelf zijn. Je hebt niet alleen de dingen die goed gaan gecreëerd, maar ook de dingen die niet zo lekker lopen. Onze negatieve overtuigingen over onszelf, onze negatieve gedachten en onze schaduwkant creëren (helaas) net zo hard onze werkelijkheid als onze positieve gedachten en overtuigingen. Dat is misschien wat lastiger te verteren, maar als je het eenmaal accepteert kan het je wel helpen.

Bijvoorbeeld door jezelf in een minder fijne situatie op een liefdevolle manier te vragen. Waarom heb ik dit (onbewust) voor mezelf gecreëerd?  Wat kan ik hiervan leren? Of door te oefenen om elk moment accepteren, alsof je er zelf bewust voor gekozen hebt.

Zo zat ik afgelopen weekend na een heerlijke relaxte retraite in Toscane, waar ik helemaal Zen vandaan kwam opeens tien uur lang vast in een overvolle vertrekhal van een luchthaven. Eventjes merkte ik dat ik begon te sputteren, maar toen dacht ik. ‘Nee, ik heb hier (onbewust) zelf voor gekozen. Ik ben hier nu, dus geef ik me eraan over.’  Het veranderde niets aan de situatie, maar accepterend dat ik dit (onbewust) zelf gekozen had voelde het toch een beetje anders.

Door vriendjes te worden met je schaduwkanten en de vaak onbewuste creaties die daaruit voortvloeien ga je langzaam maar zeker steeds meer van jezelf en daarmee van het leven in al haar veelzijdigheid houden.

Over Robin Stevens

Robin Stevens organiseert sinds 2007 NLP opleidingen en trainingen in persoonlijke ontwikkeling. Hij publiceerde in 2017 de bestseller: De kracht van NLP. Interviews en columns van Robin verschenen onder andere in: LINDA, JM Ouders, TV West, Managementboek en diverse lokale media