Hoe je omgaat met de donkere stukken in jezelf
Ik hoop dat je fijne kerstdagen hebt gehad en dat je ze hebt ingevuld op een manier die jij fijn vond. Door media, films en een continue stroom aan vrolijke kerstliedjes krijgen we het idee dat we de kerst aan een grote tafel moeten doorbrengen, met de hele familie eromheen waar iedereen voortdurend naar elkaar glimlacht. De praktijk is weerbarstiger. Niet iedereen heeft een fijne familie, of zelfs helemaal geen familie waarbij ze aan kunnen of willen schuiven. Of misschien houd je helemaal niet van sociale dingen, of ben je dit jaar gewoonweg niet in de stemming voor gezelligheid.
Als je de (sociale) media mag geloven heb je dan eigenlijk iets verkeerd gedaan en moet je flink teleurgesteld in jezelf zijn. Je hebt verdorie de voorgeschotelde kerstgedachte niet waargemaakt! Maar als we alle beïnvloedingen via internet, televisie en Hollywood even weglaten en focussen op wat er nu in onze moeder natuur gebeurt, dan is het niet de ‘most wonderfull time of the year’, maar juist de donkerste tijd van het jaar.
Buiten stormt, waait en regent het. De natuur nodigt ons niet uit om naar buiten te gaan naar vrienden en familie. Maar om naar binnen te gaan, te schuilen voor de regen en stil te worden. In plaats van (alleen maar) aan het kerstdiner te vragen hoe het met anderen is, is dit de uitgetekende tijd van het jaar om eens te vragen hoe het eigenlijk met jou is. Wat leeft er nu in jou Liza? En dan niet het gemaakte mooie antwoord geven wat je aan het kerstdiner aan die bemoeizuchtige tante zou geven, maar wees eens eerlijk. Wat kom je allemaal in jezelf tegen in deze tijd van het jaar?
In die donkerte, passiviteit en stilte kan je namelijk soms best donkere stukken van jezelf tegenkomen. In mijn familie zijn herfst en winterdepressies vrij normaal dus ik weet dat de natuur aan me trekt in deze tijd. Dit jaar merk ik het nog sterker dan anders, misschien omdat we vorig jaar nog volop in ons catamaran avontuur zaten en nu weer gewoon in Nederland zijn. De donkerte vraagt mijn aandacht voor de meest donkere stukken in mezelf. Ik voel dat ik er het liefst voor wegloop, door feestjes te vieren, alcohol te drinken het er niet te veel over te hebben. Maar als ik stil word, alleen in bed ligt of op mijn meditatiekussentje zit dan voel ik hoe het aan me trekt.
Hoe gek het ook klinkt, het kan best goed zijn om die donkerte in jezelf eens even de ruimte te geven. Jezelf toestaan om alles te voelen wat je normaal gesproken niet wilt voelen. Je onzekerheid, lusteloosheid, vermoeidheid, boosheid en verdriet voor even niet te zien als iets wat je moet bestrijden, maar als iets wat een onlosmakelijk onderdeel is van wie je bent. Je kan het ware licht pas kennen als je eerst de donkere stukken bewust maakt. Want hoe zou je moeten weten wat licht is, als je nooit echt het donker hebt gevoeld?
Op je meditatiekussentje, of gewoon onder een dekentje op de bank kan je het veilig toelaten. Er naar toe ademen, en voelen hoe het voelt in je lijf. Voel maar hoe de zwaarte in je lijf aan je trekt. Voel het verdriet maar dat er zo graag uit wil. Schreeuw de boosheid er maar uit die er zo graag uit wil. Voel die beknellende onzekerheid maar. Gevoel wil uiteindelijk alleen maar gevoeld worden. Dus voel het maar. Het is okay. Het mag er allemaal zijn. Het hoort net zo goed bij jou en bij het leven als de blije momenten. En door je minder te verzetten tegen de donkerte, kan straks als de dagen weer heel langzaam langer worden, ook het licht weer beter door je heen stromen. Want ook dit gaat weer een keer voorbij.
Training: Het leven van je dromen.
Soms denken mensen dat het leven van je dromen alleen maar bestaat uit leuke momenten. De waarheid is dat zelfs de meest instagramwaardige levens, nog steeds vol zitten met donkere stukken. Hoewel de afgelopen twee jaar op de catamaran misschien wel de twee mooiste jaren van ons leven waren, waren het ook de jaren waarin we onszelf het meest zijn tegengekomen.
Angst voor een grote oversteek, onzekerheid bij het aanmeren in een nieuwe onbekende haven met een catamaran van dertien meter, frustratie als er weer eens iets kapot ging aan boord en er nergens onderdelen te krijgen waren, boosheid op elkaar als we uit onmacht niet wisten hoe we na een lange vaardag in zwaar weer in vredesnaam de boot weer veilig aan een steiger kregen.
Maar je leert daarmee omgaan. Je moet wel, want je kan nergens naar toe als je midden op zee zit. Je kan niet wegrennen, weglopen of vluchten in je normale overlevingsmechanismes. En juist door het leren omgaan met die donkere stukken, voelen we ons dichter bij elkaar en onszelf dan ooit. Hoe fijn is als ook die stukken in je leven de aandacht krijgen die ze verdienen?
Tijdens de training focussen we dus niet alleen maar op de leuke kanten van jouw grote droom, maar juist ook op de mogelijke tegenslagen. Hoe ga je daarmee om? Hoe geef je ze de plek die ze verdienen? En hoe zorg je dat ze je niet in de weg staan om je dromen alsnog waar te maken?
Over Robin Stevens
Robin Stevens organiseert sinds 2007 NLP opleidingen en trainingen in persoonlijke ontwikkeling. Hij publiceerde in 2017 de bestseller: De kracht van NLP. Interviews en columns van Robin verschenen onder andere in: LINDA, JM Ouders, TV West, Managementboek en diverse lokale media