Het is tijd om los te laten
Inmiddels is het iets meer dan een maand geleden dat we onze catamaran verkocht hebben in Lissabon en terug in het vliegtuig naar Nederland zijn gestapt. Sinds die tijd zwerven we van plek naar plek in Nederland. We zijn niet dak, maar wel tijdelijk thuisloos. Met een kofferbak vol tassen in onze huurauto pendelen we heen en weer tussen vakantiehuisjes en huizen van vrienden en familie.
Het zou natuurlijk wel gaaf zijn als ik hier kon schrijven dat ons dat super bevalt en dat we zo het gevoel van avontuur nog even voortzetten. Maar eerlijk gezegd beviel het ons -zeker de eerste weken- voor geen meter. Opeens zijn we niet meer omringd door wereldzeilers, maar door serieuze Nederlanders die carrière maken. De haast op straat, de norsheid in winkels en restaurants, de volle snelwegen. Wat doen we hier eigenlijk?
Hadden we dan de boot soms liever niet verkocht? We vragen onszelf het zo af en toe wel eens af. Maar als we dan naar binnen keren en goed voelen dan weten we dat het antwoord daarop een volmondig nee is. Ons avontuur was compleet. We hebben alles gedaan waar we van tevoren van gedroomd hadden en het werd tijd om ons mooie schip los te laten, ondanks dat we nog niet precies weten wat ons volgende avontuur wordt.
Daar zit best een lesje in. Vroeger werd altijd gezegd dat je oude schoenen niet moest weggooien voordat je nieuwe had. Maar is dat wel zo? Is het niet juist de tijdelijke leegte die je helpt om te ontdekken wat je hierna wilt? Waarom zouden alleen schoolverlaters een tussenjaar nemen en wij als volwassenen niet af-en-toe alles even helemaal los laten?
Vroeger werd altijd gezegd dat je oude schoenen niet moest weggooien voordat je nieuwe had. Maar is dat wel zo?
Een tussenjaar?! Maar ik heb nog niet eens tijd om rustig te poepen! Ho, ho, rustig maar. Het hoeft heus niet meteen een heel jaar te zijn, maar begin eens met een avondje. Schrap vanavond de afspraken uit de agenda, gooi je smartphone in een la en ga na een lange avondwandeling onder een dekentje zitten met een kop thee. En dan? Nou gewoon helemaal niets.
Maar dat is toch hartstikke ongemakkelijk? Ja, beetje wel ja, als je het nooit eerder hebt gedaan. Ongemakkelijk, maar wel heel goed voor je en misschien stiekem aan het einde van de avond zelfs wel een beetje lekker.
Want ergens in die leegte en in die ongemakkelijkheid die je ervaart als je een tijdje niets doet, gebeurt iets moois. Je bent aan het defragmenteren. Je hebt het oude al losgelaten, maar het nieuwe is nog niet begonnen. Alsof je tussen twee werelden in staat. In ons geval letterlijk tussen wal en schip.
Bomen laten vol vertrouwen blaadjes los, omdat ze diep van binnen weten dat er daardoor nieuwe blaadjes kunnen groeien in de lente. Kunnen we daar iets van leren denk je?
Over Robin Stevens
Robin Stevens organiseert sinds 2007 NLP opleidingen en trainingen in persoonlijke ontwikkeling. Hij publiceerde in 2017 de bestseller: De kracht van NLP. Interviews en columns van Robin verschenen onder andere in: LINDA, JM Ouders, TV West, Managementboek en diverse lokale media