Er is niks mis met je, je doet alleen een beetje raar
Misschien is het je weleens opgevallen dat er tegenwoordig van alles mis lijkt te zijn met mensen.
Het begint al op de basisschool waar het tegenwoordig erg in de mode is om een leerstoornis te hebben. Je kan kiezen uit allerlei soorten en maten, van ADHD tot dyslexie en van cognitieve faalangst tot een lage Cito-score. Zelfs als je aan geen van de traditionele leerstoornissymptomen voldoet, verzinnen ze er gewoon eentje extra zodat je alsnog afwijkend blijkt te zijn van de norm. Maar als bijna iedereen dan tegenwoordig een afwijking lijkt te hebben, bestaat die norm dan eigenlijk nog wel? Zijn er eigenlijk nog wel normale mensen?
Soms ontmoet ik tijdens mijn trainingen weleens mensen die zich voorstellen met hun ‘probleem’. Ze zeggen dan zoiets als: ‘Ik ben onzeker’. Ik maak er dan vaak een flauw grapje over en zeg: ‘Aangenaam onzeker, ik ben Robin’. Bijna niemand vindt het echt grappig, maar het maakt wel meteen duidelijk wat mensen eigenlijk doen op zo’n moment.
Als je namelijk goed kijkt naar de manier waarop die zin is opgebouwd, dan zie je dat mensen doen alsof zij het probleem ZIJN in plaats van dat ze gewoon af en toe bepaalde klachten hebben. Ze zeggen namelijk: ‘ik ben onzeker’, ‘ik ben maar een mavo’er’, ‘ik ben een ADHD’er’, etc. Het resultaat van zo’n uitspraak op je gevoel over jezelf is niet bijzonder positief. Ten eerste suggereer je dat je eigenlijk alleen maar je probleem bent en nooit iets anders dan dat. En ten tweede biedt het heel erg weinig ruimte om ook maar iets aan jouw probleem te verbeteren. Als je namelijk denkt dat je één bent met je probleem, hoe moet je het dan veranderen?
‘Als je denkt dat je je probleem BENT dan is er weinig ruimte om te veranderen.’
Nader onderzoek leert gelukkig dat mensen eigenlijk helemaal niet denken dat ze één zijn met hun probleem.
Ze zijn zich ervan bewust dat ze af en toe bepaalde klachten hebben, maar verder gaat het eigenlijk prima met ze. Ik ga daar graag nog een stapje verder in door mensen duidelijk te maken dat er echt helemaal niets mis is met ze.
Het zijn bijzondere, speciale en unieke mensen die diep vanbinnen stralen van innerlijke vrede en pure liefde. En dat geldt ook voor jou overigens! Wat mij betreft zijn alle mensen diep vanbinnen pure, liefdevolle wezens. Ze doen alleen af en toe een beetje raar.
Veel problemen die mensen denken te hebben, zijn dan ook eigenlijk niet verzonnen door die mensen zelf, maar door andere mensen. Een simpel voorbeeld als ADHD kan je terugbrengen tot het punt dat iemand zich af en toe slecht kan concentreren op saaie dingen en ook af en toe een beetje drukker is dan gemiddeld. In dit geval is het probleem vaak niet door de drukke persoon zelf verzonnen, maar bijvoorbeeld door de leraar in de klas die zijn informatie op zo’n saaie manier overbrengt dat het welhaast onmogelijk is om je er langer dan dertig seconden op te concentreren. Met het spelen van videospelletjes is er immers helemaal geen probleem bij diezelfde drukke persoon; dat gaat urenlang in opperste concentratie.
Hoe dan ook, het helpt enorm als je ophoudt met te doen alsof je 100% je probleem bent.
Dus in plaats van dat je denkt dat er iets mis is met jou, denk je vanaf nu gewoon: ‘er is niks mis met me, ik doe nu alleen een beetje raar’. Op die manier geef je jezelf de gelegenheid om, ten eerste, helemaal tevreden te zijn over wie je bent, inclusief je zogenaamde afwijkende gedrag. En ten tweede geef je jezelf de gelegenheid om je gedrag te verbeteren, bijvoorbeeld door een inspirerende training te volgen of een goed boek te lezen.
Over Robin Stevens
Robin Stevens organiseert sinds 2007 NLP opleidingen en trainingen in persoonlijke ontwikkeling. Hij publiceerde in 2017 de bestseller: De kracht van NLP. Interviews en columns van Robin verschenen onder andere in: LINDA, JM Ouders, TV West, Managementboek en diverse lokale media